تاریخچه سوجو
تاریخ ارسال : 1400/01/03
از سلسله گوریو تاکنون ، سوجو یکی از محبوب ترین نوشیدنی های الکلی برای بیش از هفت قرن بوده است. در طول تاریخ آن ، تغییرات در مواد تشکیل دهنده و دستورالعمل ها با توجه به مناطق خاص در اطراف کره مشخص تر شده است. ویژگی های متمایز سوجو سنتی با نسخه های تجاری تولید انبوه متفاوت است. همچنین ، مواد مختلف ، دستور العمل ها ، طعم های مختلف خصوصیات سوجو را در هر منطقه کامل می کند
سوجو(소주)
Soju (소주) عزیزترین و پرمصرف ترین نوشیدنی الکلی کره جنوبی است ، این نوشیدنی به عنوان "نوشیدنی ملی" در نظر گرفته می شود ، این یک نوشیدنی مقطر شفاف و بی رنگ است که داستان آن به اندازه تمدن کره جنوبی با بسته بندی بطری سبز مشخصه که حتماآنها را درسریال ها دیده اید .با این حال، نوشابه الکلی مورد علاقه مردم ها است بومی به کره جنوبی نیست، آن را در توسط مهاجمان مغول در اوایل 13 آورده شد هفتم قرن در دوران سلسله گوریو. می توانید بگویید که سوجو از طریق جنگ پخش شده است ، زیرا سوجو در ابتدا در عربستان معروف به "عراق" ساخته می شد و قبل از ورود به کره از طریق مغول ها عبور می کرد. طبق منابع تاریخ ، چنگیزخان عراق را به مغولستان معرفی کرده و سپس نوه اش کوبلائی خان ، اولین امپراتور سلسله یوان آن را به کره آورد.ترکیبات اصلی سوجو سنتی برنج و گندم است و فرآیند تقطیر را طی می کند و محتوای الکلی بالایی دارد. اما زمانی چنین نبود ، در دوره پس از آزادسازی در سال 1965 دولت استفاده از برنج برای دم کردن الکل را ممنوع کرد و در نتیجه آن را با سوجو رقیق جایگزین کرد. قبل از رفع ممنوعیت برنج ، کره جنوبی شروع به استفاده از سیب زمینی شیرین یا تاپیوکا برای تهیه الکل کرد که این امر راه را برای بسیاری از مارک های معروف سوجو مانند Chamisul ( 참이슬 ) ، Chum Churum ( 처음 처럼 ) ، Good Day ( 데이 ) باز کرد. به ذکر چند ، امروز ، بسیاری از آنها هنوز از روش تقطیر برای فرآیند تولید خود استفاده می کنند.حتی اگر سوجو را می توان به عنوان یکی از قدیمی ترین نوشیدنی جهان دسته بندی کرد ، از زمان مدرن ، به دنبال روند جهانی طرفداری از نوشیدنی های دارای محتوای الکلی ، محتوای الکلی آن کاهش یافته است. ولی! همه چیز از بین نرفته است ، هنوز مقدار زیادی Soju سبک قدیمی (و مقدار زیاد الکل) در کره جنوبی وجود دارد.
